25 lat temu św. Jan Paweł II bullą „Totus Tuus Poloniae populus” powołał do istnienia m.in. diecezję zamojsko-lubaczowską. Trzy dni później decyzją biskupa ordynariusza Jana Śrutwy powstała jedna z ważniejszych instytucji dla naszego lokalnego Kościoła – Seminarium Duchowne w Lublinie, którego pierwszym rektorem został ks. Adam Firosz.

Oficjalna część jubileuszu 25-lecia naszego seminarium rozpoczęła się przywitaniem gości przez rektora Wyższego Seminarium Duchownego – ks. dr. Jarosława Przytułę. Obecność byłych rektorów, prefektów, ojców duchownych oraz innych osób zaangażowanych w formowanie kleryków na przestrzeni ćwierćwiecza dała możliwość obecnym alumnom spojrzenia na historię seminarium w szerszym kontekście. Mało który z nich zdawał sobie sprawę z tego, jak wiele pracy musieli włożyć klerycy na początku l. 90. ub. wieku w rozbudowę budynku seminaryjnego. Przez kolejne 25 lat istnienia instytucja była sukcesywnie rozbudowywana oraz udoskonalana. W ostatnim czasie gruntownie odremontowano małą kaplicę, którą podczas Mszy św. jubileuszowej pobłogosławił biskup ordynariusz Marian Rojek.

Po oficjalnym powitaniu przybyłych gości odbył się koncert kwartetu smyczkowego Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego w Zamościu. Po koncercie wysłuchaliśmy konferencji wygłoszonej przez dziekana Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II – ks. dr. hab. Sławomira Nowosada, prof. KUL. Głęboko zapadły nam w pamięć refleksje związane z początkami naszego Seminarium Duchownego, gdyż było ono połączeniem dwóch różnych tradycji – lubaczowskiej i lubelskiej.

– Najbardziej wymowne były dla mnie słowa mówiące o tym, że fundamentalną i najważniejszą relacją dla kleryka w seminarium nie jest relacja z wychowawcą, lecz z Osobą Jezusa Chrystusa. Podobało mi się również to, że Ksiądz Dziekan zaakcentował wymiar stały formacji seminaryjnej. Bardziej istotne dla rozwoju duchowego alumna jest stworzenie dla niego odpowiednich warunków rozeznawania powołania, aniżeli zbyt częste opuszczanie przez niego murów seminaryjnych – takimi refleksjami podzielił się z nami alumn trzeciego roku Dominik Kapka.

Dużym zainteresowaniem, szczególnie wśród przybyłych gości, cieszyła się prezentacja multimedialna przygotowana przez alumnów: Kamila Kossaka oraz Artura Juszczaka. Głównym źródłem, z którego korzystali klerycy, były kroniki seminaryjne regularnie prowadzone od 1992 r.

Przez 25 lat funkcjonowania Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej do pracy duszpasterskiej zostało posłanych blisko 300 kapłanów. Decyzja bp. Jana Śrutwy o utworzeniu tej instytucji, podjęta 25 lat temu, rozpoczęła kształtowanie się historii naszego lokalnego Kościoła, zmierzającej ku wypełnieniu misji przekazanej nam przez samego Jezusa Chrystusa. Z nadzieją patrzymy więc w przyszłość, ufając, że nigdy na naszej ziemi nie zabraknie szafarzy sakramentów oraz głosicieli Ewangelii.