Prymas Polski wraz z bp. Krzysztofem Wętkowskim oraz biskupami seniorami: abp. Józefem Kowalczykiem, abp. Henrykiem Muszyńskim i bp. Bogdanem Wojtusiem, przełamał się opłatkiem z księżmi seniorami. Doroczne przedświąteczne spotkanie rozpoczęło się tradycyjnie od przyjęcia Betlejemskiego Światła Pokoju, które mieszkańcom domu przynieśli harcerze. Nie zabrakło także wspólnego kolędowania, wspomnień, życzeń i podziękowań.

„Wszystkim księżom seniorom należy się wdzięczność za ich życie ofiarowane Chrystusowi, za pełną światła i pokoju odpowiedź na Jego zaproszenie, za kapłańskie świadectwo i modlitwę” – mówił Prymas. Podkreślił, że trwający od 17 grudnia czas bezpośredniego przygotowania do Bożego Narodzenia powinien być przepełniony osobistym spotkaniem i dialogiem z Bogiem, aby gdy przyjdzie „znalazł nas czuwających na modlitwie i pełnych wdzięczności”. Bez tego – jak dodał abp Polak – próżne i puste będą te świąteczne dni.

Prymas przypomniał także, że narodzenie Jezusa nie jest legendarną opowieścią, ani też historycznym wydarzeniem przypominanym raz w roku. Ono dzieje się dziś, w naszej rzeczywistości, w tu i teraz każdego człowieka, trzeba tylko chcieć to dostrzec, trzeba na przychodzącego Boga się otworzyć i Go przyjąć, a przez to otworzyć się także na drugiego człowieka.

„Kilka dni temu byłem w inowrocławskim więzieniu i tam, na oddziale dla uzależnionych, usłyszałem, że najpiękniejszym darem, jaki w święta można ofiarować bliskim jest ocalone i odbudowane człowieczeństwo. Te święta są również po to, abyśmy przypomnieli sobie, że jesteśmy obrazem Boga. Abyśmy Boga w drugim człowieku spotkali i aby inni spotkali Go w nas. Życzę tego spotkania i aby przychodzący Chrystus zastał nas czuwających na modlitwie i pełnych wdzięczności” – mówił abp Wojciech Polak.

O najpiękniejszym darze, jakim jest bycie przy drugim człowieku, mówił także w słowie życzeń dyrektor domu ks. prałat Krzysztof Stawski. Jak przyznał, księża seniorzy w sposób szczególny doświadczają, czym ta obecność drugiego kapłana, przyjaciela, siostry zakonnej, osoby świeckiej jest i jak cennym darem jest.

Spotkanie odbyło się już po raz siedemnasty. Tradycyjnie wzięli w nim udział wszyscy domownicy wraz z siostrami elżbietankami i pracownikami świeckimi. Obecni byli także krewni księży seniorów, kapłani seniorzy mieszkający w różnych parafiach archidiecezji gnieźnieńskiej, a także przyjaciele Domu.