Podróż apostolska Papieża trwała od 1 do 10 czerwca 1989 r. Jej celem były: Norwegia, Islandia, Finlandia, Dania i Szwecja. Jan Paweł II pragnął umocnić tamtejszy Kościół katolicki, uczcić chrześcijańskie dziedzictwo narodów nordyckich i pogłębić dialog ekumeniczny. Co ciekawe, gdy przeanalizujemy drogę, którą w czasie pielgrzymki przebyły samoloty włoskich linii lotniczych Alitalia, widać, że trasy ich przelotów z Rzymu do Norwegii, a potem z Islandii do Finlandii ułożyły się bardzo symbolicznie – w znak krzyża.

Tuż pod kołem podbiegunowym

Pierwsze słowa Ojca Świętego, które wypowiedział zaraz po lądowaniu, były zachwytem nad pięknem przyrody – wielkiej dumy Islandczyków. Wizyta na wyspie trwała od 3 do 4 czerwca. Papież spotkał się m.in. z kapłanami, osobami konsekrowanymi i świeckimi. Mówił o długiej tradycji chrześcijaństwa na Islandii. Podkreślił, że niewielka wspólnota katolicka daje „mocne świadectwo wiernej wytrwałości, niezłomnej woli i nieugiętości, których źródłem jest znajomość Chrystusa”.

Kapłanom przypomniał, że ich posługa głoszenia słowa i sprawowania sakramentów jest nieodzowna dla istnienia Kościoła na Islandii. Mówił także o potrzebie ciągłej i głębokiej formacji, która ugruntuje ich kapłańską tożsamość, a następnie pozwoli w mocy Bożego Ducha odpowiadać na wyzwania czasów.

Siostrom ze Zgromadzenia św. Józefa Ojciec Święty podziękował za opiekę nad chorymi i wybudowanie pierwszego szpitala na Islandii, siostrom franciszkankom misjonarkom Maryi – za zaangażowanie w prowadzenie szpitali w Reykjavíku, Stykkishólmur i Hafnarfjör?ur, a polskim karmelitankom, które na wyspie są od 1984 r. i do których zwrócił się w języku ojczystym, wdzięczny był za ich obecność na Islandii i wymowne świadectwo życia oddanego modlitwie, samotności i pokucie.

Do osób świeckich mówił o potrzebie wytrwałości i wierności, na których opierają się wiara i życie mieszkańców Islandii. Zachęcał, by pielęgnowali swoją katolicką tożsamość, żyli zgodnie z Ewangelią i angażowali się w życie społeczne kraju.

Umiłowany Brat w Chrystusie

W trakcie spotkania ekumenicznego Jan Paweł II przypomniał, że w ciągu wieków wiele jednoczyło luteran, katolików i pozostałych chrześcijan. Podkreślił, że przed wszystkimi stoi zadanie dążenia do pełnej jedności Kościoła, który z woli Chrystusa jest jeden.

Na doniosłość chwili wskazał luterański biskup Islandii Pétur Sigurgeirsson. Zwrócił uwagę, że takie wydarzenie nie miało miejsca w dotychczasowej historii kraju. Jana Pawła II powitał jako „umiłowanego Brata w Chrystusie”.

Ks. Jakob Rolland, przedstawiciel Kościoła katolickiego w islandzkiej komisji ekumenicznej, zauważył, że papieska wizyta zmieniła sposób postrzegania Kościoła katolickiego nie tylko przez hierarchów Kościoła luterańskiego, ale także przez samych Islandczyków. Wcześniej był on traktowany jako katolicka sekta. Po pielgrzymce stał się małą częścią wielkiego, ogólnoświatowego Kościoła.

30 lat minęło...

Jubileusz 30. rocznicy pielgrzymki Jana Pawła II na Islandię był wielkim świętem dla katolików z parafii pw. św. Jana Pawła II w Ásbrú, którzy jednocześnie dziękowali za 5-lecie istnienia wspólnoty.

W uroczystości, która miała miejsce 2 czerwca br., uczestniczyli ambasador Polski na Islandii Gerard Pokruszyński oraz przedstawiciele polskiego rządu i parlamentu. Przybyli też biskupi z Płocka – Piotr Libera i Mirosław Milewski.

Mszy św. z wprowadzeniem relikwii św. Jana Pawła II przewodniczył biskup reykjawícki Dávid Tencer. W homilii bp Libera zaznaczył, że przez obecność relikwii wierni zapraszają na nowo św. Jana Pawła II do świątyni, która jest bijącym katolickim sercem miasta, portu i lotniska. W tym bijącym sercu znajduje się odtąd także kropla jego krwi.

Ornat z Jasnej Góry

Poseł Lidia Burzyńska, która jako członek Komisji Łączności z Polakami za granicą reprezentowała polski parlament na Islandii, przekazała dla parafii ornat z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej ofiarowany przez o. Mariana Waligórę, przeora Jasnej Góry. – Poczytuję to sobie za wielki zaszczyt – podkreśliła.

– Fakt, że cząstka Jasnej Góry, miejsca tak świętego dla Polaków i ukochanego przez św. Jana Pawła II, trafiła na maleńką wyspę gdzieś pod kołem podbiegunowym, napełnia wzruszeniem wszystkich obecnych – powiedziała pani poseł.

– To był bardzo mocny polski, polonijny i papieski akcent. Łączył nasze obchody z 40. rocznicą wizyty Jana Pawła II w Polsce i z Częstochową. Są chwile, gdy słowa są zbędne i za małe, nie siliłem się więc na jakieś wielkie podziękowanie, tylko po prostu wyszedłem przed ołtarz i pokazałem zgromadzonym ornat – podkreślił ks. Grzegorz Adamiak, proboszcz parafii. – Cisza, która wtedy zapanowała, mówiła wszystko.

Z okazji jubileuszu została wydana książka pt. „Jan Paweł II na Islandii”, która zawiera opis pielgrzymki oraz przemówienia papieskie po polsku, islandzku i angielsku. Parafia przygotowała okolicznościowe obrazki z Janem Pawłem II i modlitwami za jego wstawiennictwem. Parafianie ufundowali też portret swego patrona, który zdobi główną ścianę kościoła.

W byłej bazie NATO

Parafia pw. św. Jana Pawła II w Ásbrú powstała w 2014 r., czyli w roku 25-lecia wizyty Papieża Polaka na Islandii i roku jego kanonizacji w Rzymie. Mieści się w dawnej bazie NATO. Wcześniej budynek zajmowała wielowyznaniowa kaplica zwana Kaplicą Światła, z której korzystali stacjonujący w bazie żołnierze i cywile. Jest pierwszą parafią w tej części świata pod wezwaniem św. Jana Pawła II.

– Parafię stanowi ok. 2 tys. osób, które deklarują przynależność do Kościoła katolickiego. Około 80 proc. wspólnoty stanowią Polacy, są także: Filipińczycy, Islandczycy, Litwini, Słowacy i pojedyncze osoby innych narodowości. Polacy przybyli tu głównie z północno-wschodnich rejonów Polski, z Pomorza, Kaszub, Podkarpacia i Bieszczad. Wielu przyjeżdża na sezon letni do pracy na lotnisku w Keflavíku, wielu pracuje tam także na stałe. Poza tym pracują w budowlance, sektorze turystycznym, wypożyczalniach samochodów i przetwórstwie ryb – powiedział ks. Adamiak.

Kościół katolicki na Islandii to niespełna 4 proc. jej obywateli, ale w ostatnich latach bardzo dynamicznie się rozwija. – Islandia to kraj dobrobytu i duchowego zagrożenia. Społeczność beztroski, życia na kredyt, bardzo mocno promowanej kultury LGBT i liberalizmu. Swoista pustynia, na której łatwo zapomnieć o Panu Bogu, ale i miejsce dojrzewania w wierze – podsumował kapłan.

Pielgrzymka Jana Pawła II wpisuje się na listę ważniejszych wydarzeń w historii Kościoła na Islandii. Nauczanie, które święty Papież skierował do katolików i luteran w 1989 r., jest nadal aktualne i warte przypomnienia.