Już w dzieciństwie Benedykta Cambiagio miała pragnienie życia w zakonie, ale jej rodzice byli temu przeciwni. Dlatego, zgodnie z ich wolą, 7 lutego 1816 r. wyszła za mąż za Giovanniego Battistę Frassinellego. Postanowili jednak żyć w czystości. Za zgodą męża, w lipcu 1825 r., Benedykta wstąpiła do klasztoru sióstr urszulanek w Capriolo. Giovanni natomiast został bratem zakonnym w zgromadzeniu ojców somasków. Po kilku miesiącach pobytu u urszulanek Benedykta zrozumiała, że jej powołaniem nie jest kontemplacja, lecz apostolstwo czynne. Wróciła do domu rodziców w Pawii i, mimo ogromnych trudności – głównie materialnych, opiekowała się młodymi dziewczętami. W 1826 r. założyła dla nich ośrodek pomocy. Tak powstało dzieło apostolskie wspomagane przez licznych dobroczyńców i wolontariuszy. W tej pracy pomagał jej również Giovanni. W 1827 r. oboje odnowili przed biskupem ślub czystości. Pobyt w Pawii przyniósł jednak Benedykcie dużo cierpień. Na skutek pomówień w 1838 r. musiała opuścić miasto i przekazać biskupowi założony przez siebie ośrodek.

Po przeniesieniu się wraz z Giovannim i kilkoma współpracownicami do Ronco Scrivia założyła tam szkołę dla dziewcząt, zwaną Domem Opatrzności. Następnie w 1851 r. otworzyła w Pawii nowy dom dla opuszczonych dziewcząt, szkołę, sierociniec oraz żeńskie kolegium. Dla swojego dzieła Benedykta zorganizowała Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek od Opatrzności. Ona sama przyjęła imię: Benedykta od Bożej Opatrzności. Regułę zakonu zatwierdził arcybiskup Genui w 1856 r. W swoim dziele Benedykta realizowała nowoczesne, jak na ówczesne czasy, podejście do edukacji i roli kobiety w społeczeństwie.

Święty Jan Paweł II w homilii beatyfikacyjnej 10 maja 1987 r. podkreślił, że Benedykta to „silna i przedsiębiorcza kobieta, która swoim ideałem całkowitego oddania Chrystusowi zdołała zdobyć swojego męża, Giovanniego Battistę Frassinellego (...). Wysiłkom, które musiała podjąć, aby przełożyć ten apostolski plan na czyn, zawsze towarzyszyła nieustraszona wiara, zakorzeniona w głębokiej pokorze, którą karmiła się w codziennej kontemplacji Krzyża”. 19 maja 2002 r. Jan Paweł II ogłosił Benedyktę Cambiagio Frassinello świętą.