Święcenia kapłańskie wieńczą sześcioletni etap formacji w seminarium duchownym. W tym czasie kandydaci do kapłaństwa obok wykładów w ramach uniwersyteckiego kursu teologii, formują się duchowo, duszpastersko, a przede wszystkim budują swoje człowieczeństwo, aby służyć innym.

W tym roku w archidiecezji wyświęcono dziewięciu nowych kapłanów. Są to: ks. Piotr Bolanowski z parafii Iwonicz, ks. Norbert Faliszek z parafii Jaśliska, ks. Łukasz Juszczyk z parafii Sanok Fara, ks. Dariusz Kurzydło z parafii Rokietnica, ks. Karol Mendrala z parafii Kraczkowa, ks. Wojciech Nogaj z parafii Brzozów, ks. Damian Ołowiańczyk z parafii Sanok, Chrystusa Króla, ks. Dawid Orzechowski z parafii Średnia Wieś, ks. Marcin Piotrowski z parafii Piwoda. Następnego dnia księża neoprezbiterzy odprawili swoje Msze św. prymicyjne w rodzimych parafiach.

Rola kapłana

– Gromadzimy się jako Kościół, żeby uczestniczyć w świętej Eucharystii, podczas której zostaną udzielone świecenia prezbiteratu. Modlimy się, aby nowi kapłani budowali Chrystusowy Kościół i prowadzili ludzi do Pana Boga. Dzieje się to przez działanie Ducha Świętego, który daje życie Kościołowi, także życie naszej kapłańskiej posłudze – powiedział w słowie wprowadzenia abp Szal.

W homilii metropolita przemyski wskazał na pytanie o rolę kapłana w Kościele: – Właśnie teraz zadajemy sobie pytanie: jaka jest rola w Chrystusowym Kościele nas wszystkich, którzy mamy się starać o to, aby być żywymi tkankami tego Kościoła; jaka jest rola kapłana, także i tego, który dzisiaj będzie włączony do prezbiterium przemyskiego. Zapewne odpowiedzi na pytanie: kim jest kapłan, kim powinien być kapłan w dzisiejszym świecie jest bardzo wiele – powiedział.

Kruche naczynie w rękach Pana

– Uczeń Chrystusa, a wiec także i kapłan, w sposób szczególny na poziomie swojego człowieczeństwa jest kruchym, glinianym naczyniem, ale dzięki łasce Bożej może przechowywać skarb. Tym skarbem jest nasze chrześcijańskie powołanie, tym skarbem zdeponowanym w sercu każdego kapłana jest powołanie wzmocnione mocą Bożej łaski – powiedział hierarcha. – Niezwykły papież Benedykt XVI, pisząc o kontekście Listu św. Pawła do Koryntian, stwierdził, że trzeba zdobyć się na pokorę, aby nie polegać po prostu na sobie, lecz pracować z mocą Pana w Winnicy Pańskiej, oddając się mu jako kruche naczynie gliniane – wskazał.

Powołanie

Arcybiskup Adam Szal przytoczył także różne definicje kapłaństwa i wskazał liczne aspekty kapłańskiego posługiwania: – Kapłaństwo jest więc, jak stwierdził to św. Jan Paweł II, darem i tajemnicą. To powołanie, które rozpoczęło się w sercu każdego z kapłanów w pewnym momencie przez nieraz ułamek sekundy, kiedy pojawiła się myśl i decyzja, by pozytywnie odpowiedzieć na Boże wezwanie „Pójdź za Mną”. Powołanie to przede wszystkim łaska Boża skierowana ku ludziom, których Pan Jezus powołuje, by byli rybakami ludzi, aby zostawili wszystko, co było związane z dotychczasowym życiem i poszli za Nim. Chrystus jest wzorem wierności temu powołaniu, które dał Mu Ojciec. Apostołowie, święci, nasi patronowie są pięknym wzorem. W sercach uczniów, którzy wyruszali od Chrystusa, by głosić Ewangelię o zbawieniu, był niezwykły zapał. Chrystus, patrząc na te kruche naczynia, udzielił im niezwykłej władzy, by głosili Dobra Nowinę, by ogłaszali pokój – zauważył kaznodzieja.

Nie bójcie się

Zwracają się do kandydatów do święceń prezbiteratu biskup przemyski powiedział: – Drodzy bracia diakoni, którzy przyjmiecie za chwile świecenia, niech towarzyszą nam wszystkim i wam słowa Chrystusa: Odwagi, nie bójcie się, Ja jestem miedzy wami także w czasie burz, niepokoju bardzo różnego rodzaju. Kiedy pojawia się niebezpieczeństwo, miejmy odwagę tak jak Piotr, zawołać: Panie, ratuj (por. Mt 14,30). Starajmy się, drodzy przyszli prezbiterzy, z wiara pełnić swoją misję, swój obowiązek, bo jesteśmy wszyscy narzędziami w ręku Chrystusa, szafarzami sakramentów świętych, wyznającymi wiarę w obecność Chrystusa w Kościele i w Jego Kościół. Łaska wiary, która wypływa ze słowa Bożego, z sakramentów świętych, niech będzie dla nas skałą, w oparciu o którą będziemy budować kościół rozumiany jako wspólnotę wiary. Kapłan w wierze Kościoła ma niezwykłą władze związania i rozwiązywania, władze prowadzenia ludzi do Boga – podkreślił metropolita. – To jest charyzmat kapłana, który powinien zmierzać do tego, aby każdy z nas, kapłanów, przedstawił swoje myślenie na myślenie Kościoła, na myślenie o Kościele Chrystusa, o uniwersalizmie Kościoła, o jego świętości, o przekazywaniu prawdziwej, niezafałszowanej nauki Chrystusa, byśmy umieli iść za Chrystusem wiernie i działali w mocy Bożego Ducha, by łaska Pięćdziesiątnicy była przyjęta przez was jako dar, który będzie się domagał naszej współpracy i kroczenia drogą wskazaną przez natchnienia Bożego Ducha. Duch Święty niech towarzyszy nam, tak jak towarzyszył Apostołom, jak towarzyszył Pawłowi, który pisał, że postanowił nie znać nikogo więcej jak Chrystusa Ukrzyżowanego (por. 1 Kor 2,2) – wskazał. – Kapłan nie żyje dla siebie, ale żyje dla Boga, dla Kościoła Bożego, dla Kościoła Chrystusowego. Jedyną odpowiedzią na czas próby, który przeżywa Kościół święty w dzisiejszym czasie, na różne problemy, zranienia, jest oblubieńcza miłość do Chrystusa Ukrzyżowanego, a my jako kapłani, mamy być cząstka tego Kościoła – zachęcił abp Adam Szal.

W czasie wakacji księża neoprezbiterzy będą podejmować posługi duszpasterskie, zastępując księży na parafiach i uczestnicząc w rekolekcjach wspólnot eklezjalnych, natomiast pod koniec sierpnia zostaną skierowani na swoje pierwsze parafie.