Reklama

Niedziela Świdnicka

Śladami świętego Wacława

Duchowe i historyczne aspekty życia współpatrona świdnickiej katedry zostały ukazane podczas III Spaceru Historycznego, dając uczestnikom możliwość głębszego zanurzenia się w jego dziedzictwie.

Niedziela świdnicka 41/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Świdnica

Katedra świdnicka

Ks. kan. Marcin Gęsikowski i Sobiesław Nowotny wraz ze słuchaczami

Ks. kan. Marcin Gęsikowski i Sobiesław Nowotny wraz ze słuchaczami

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wydarzenie, zorganizowane 29 września przez parafię katedralną, zgromadziło liczne grono uczestników, pragnących poznać nie tylko historię św. Wacława, ale również jego wpływ na duchowość regionu. Spacer poprowadził historyk Sobiesław Nowotny oraz ks. kan. Marcin Gęsikowski, proboszcz katedry.

Historia i duchowość

Święty Wacław to postać o głębokim znaczeniu dla historii i tożsamości Czech, ale również dla Kościoła w Polsce. Jego życie było pełne heroizmu, poświęcenia i oddania Bogu. Pochodził z rodu Przemyślidów i urodził się około 907 r. Wychowany przez swoją babkę św. Ludmiłę od najmłodszych lat przyswajał wartości chrześcijańskie, które stały się fundamentem jego życia i panowania. W przeciwieństwie do swojej matki, która pozostała wierna pogańskim tradycjom, Wacław gorliwie wyznawał wiarę chrześcijańską.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Święty Wacław jest symbolem oddania życia za wiarę, męczeństwa i głębokiej pobożności. Jego śmierć, podobnie jak w przypadku biblijnych braci Kaina i Abla, była wynikiem rodzinnej zdrady, jednak to, co po sobie zostawił, przetrwało wieki – podkreślił ks. Gęsikowski, wymieniając liczne cnoty, które charakteryzowały świętego, jak: pracowitość, skromność i miłość bliźniego, które sprawiły, że po śmierci stał się patronem nie tylko Czech, ale również miejsc, które żyły z pracy rąk ludzkich – miast rzemieślniczych i rolniczych, takich jak Świdnica, gdzie piwowarstwo i handel miały kluczowe znaczenie.

Spacer miał na celu nie tylko przypomnienie życiorysu św. Wacława, ale także ukazanie, jak ta postać została uwieczniona w wystroju świdnickiej katedry. Sobiesław Nowotny zwrócił uwagę na szczegóły przedstawienia męczennika przy portalu głównym. Postać św. Wacława w zbroi rycerskiej to wyraźne odniesienie do jego roli jako obrońcy wiary i symbolu walki o chrześcijańskie wartości. Tarcza z herbem Czech przypomina nam o jego pochodzeniu, a proporzec o wojowniczym duchu. Kolejne wizerunki św. Wacława zobaczyć można na ogromnych obrazach m.in. w nawie głównej.

Refleksje uczestników

W wydarzeniu wzięli udział zarówno pasjonaci historii, jak i parafianie, którzy przyszli, by lepiej poznać swojego patrona. Marcin Kruk, jeden z uczestników wydarzenia, podzielił się swoimi wrażeniami: – Byłem zaskoczony, jak wiele szczegółów dotyczących życia św. Wacława nie było mi wcześniej znanych. To, co szczególnie zapadło mi w pamięć, to opowieść, jak święty potrafił być blisko zwykłych ludzi – karmił głodnych, leczył chorych i sam angażował się w pracę fizyczną. To wspaniały przykład, jak można łączyć władzę z pokorą i miłością do bliźnich – podkreślił.

Niewiele osób wie, że świdnicka katedra przechowuje relikwie św. Wacława. Zostały one sprowadzone z jego grobu z praskiej katedry, którą sam erygował. Podczas III Spaceru Historycznego uczestnicy mieli wyjątkową okazję zobaczyć te relikwie z bliska, co wzbudziło szczególne zainteresowanie. Na koniec słuchacze mieli możliwość zadawania przewodnikom pytań, co sprzyjało dalszym refleksjom i dyskusjom o dziedzictwie św. Wacława i roli, jaką pełni w życiu lokalnego Kościoła.

2024-10-08 14:31

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co jest celem życia zakonnego?

[ TEMATY ]

Świdnica

Dzień Życia Konsekrowanego

bp Adam Bałabuch

Świdnica ‑ Katedra

ks. Mirosław Benedyk

Styl życia osób konsekrowanych przypomina, że doczesność nie jest celem, ale drogą prowadzącą do celu

Styl życia osób konsekrowanych przypomina, że doczesność nie jest celem, ale drogą prowadzącą do celu

Do dawania świadectwa życia według prawd ewangelicznych zachęcał osoby konsekrowane bp Adam Bałabuch przewodnicząc obchodom święta Ofiarowania Pańskiego.

Po procesji ze świecami, zanim jednak rozpoczęła się Msza św., głos zabrał ks. Marek Korgul, referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. – Wyrażamy naszą radość i wdzięczność wobec osób konsekrowanych: sióstr, braci i ojców zakonnych, członków instytutu życia konsekrowanego, dziewic konsekrowanych, wdów i pustelników. Wyrażamy szacunek wobec ich wielorakiej działalności. Prowadzą m. in. przedszkola, szkoły różnych stopni, internaty, bursy i akademiki, świetlice, ośrodki wychowawcze, domy dziecka, domy pomocy społecznej dla dzieci i dla dorosłych, domy zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, domy dla matek z dziećmi, przytuliska dla bezdomnych czy stołówki dla biednych – wymieniał mówiąc o liczbie zgromadzeń w Polsce i w samej diecezji świdnickiej.
CZYTAJ DALEJ

Matka ubogich

2025-12-15 13:00

Niedziela Ogólnopolska 51/2025, str. 20

[ TEMATY ]

patron tygodnia

pl.wikipedia.org

Papież Jan XXIII nazwał ją matką powszechnego miłosierdzia.

Maria Małgorzata przyszła na świat w Varennes, w prowincji Quebec w Kanadzie. Kiedy miała zaledwie 7 lat, umarł jej ojciec. Rodzina żyłaby w skrajnej nędzy, gdyby nie pomoc pradziadka – Pierre’a Voucher. To on sfinansował jej wyjazd do szkoły urszulanek w Quebec. 12 sierpnia 1722 r. Małgorzata wyszła za mąż za Francois’a d’Youville. Niedługo po ślubie mąż przestał interesować się rodziną i zaczął znikać z domu – zajmował się nielegalnym handlem alkoholem wśród Indian. Zmarł, gdy miał zaledwie 30 lat. Małgorzata została sama z dwojgiem dzieci. Żeby spłacić ogromne długi, które zaciągnął mąż, i zarobić na utrzymanie siebie i synów, otworzyła niewielki sklepik. Pomagała też każdemu, kto potrzebował pomocy, wszystkim dzieliła się z biedniejszymi od siebie. Z biegiem lat jej dwaj synowie zostali kapłanami.
CZYTAJ DALEJ

Wszystkie nowe wpisy na liście niematerialnego dziedzictwa to tradycje katolickie

Niedźwiedzie wielkanocne z Góry, procesja Bożego Ciała z tradycją dywanów kwietnych w Skęczniewie, procesja emaus i turki w parafii Dobra oraz wykonywanie pisanek techniką drapaną - krasek z Krasnegostawu zostały wpisane do krajowej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego. To pokazuje, jak wielki wpływ na kulturę polską wywierała i dalej wywiera wiara katolicka.

O czterech nowych wpisach na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego poinformowało we wtorek ministerstwo kultury. Niedźwiedzie wielkanocne z Góry (woj. wielkopolskie) to tradycja, sięgająca 1913 r.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję