Rekolekcje głoszone przez księdza Igora to nie tylko wędrówka przez cztery fragmenty Ewangelii wg św. Jana, ale także świadectwa o wzrastaniu i trwaniu w wierze ludzi na Ukrainie, gdzie przez wiele lat zabraniano się modlić i praktykować swoją wiarę oraz gorąca zachęta do wzrastania w wierze wszystkich uczestniczących w rekolekcjach.

Umocnieni w wierze, mówił ks. Igor, możemy dawać świadectwo o Jezusie, tak jak czynił to św. Jan Chrzciciel; możemy opowiadać o dziełach Jezusa, do spełnienia, których przeznaczył Go Ojciec i o których napisano w Pismach. Pan Jezus z wyrzutem mówił do tych, co znali Pisma, ale nie uwierzyli: „ Przyszedłem w imieniu mojego Ojca, a wyście Mnie nie przyjęli (…). Ale jakże wy możecie dojść do posiadania wiary, skoro jedni drugich obdarzacie pochwałami, a wcale nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? Nie sądźcie jednak, ze to Ja będę was oskarżał przed Ojcem. Będzie was oskarżał Mojżesz, w którym pokładacie tak wielką nadzieję. Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to i Mnie uwierzylibyście, gdyż on napisał o Mnie. Jeżeli zaś jego pismom nie wierzycie, to jakże będziecie mogli uwierzyć Moim słowom?”(Apologia Jezusa)

Współcześni Jezusowi badacze Pisma ciągle czekali na Mesjasza, choć Ten codziennie nauczał w świątyni i mówił: „ Znacie mnie i wiecie skąd jestem. Lecz ja nie przyszedłem do was z własnej woli. Samą prawdą jest Ten, który Mnie posłał, ale wy Go nie znacie. A Ja znam Go, bo od Niego jestem i On Mnie posłał”. (Podczas święta Namiotów w Jerozolimie)

Czytali, słuchali, widzieli czyny Jezusa i ciągle byli niedowiarkami. Kiedy Jezus mówił, „ Kto odczuwa pragnienie, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i niech pije. Wówczas sprawdzą się na nim słowa Pisma: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza. Mówiąc to myślał o Duchu, którego mieli otrzymać wszyscy wierzący w Niego. Dotychczas, bowiem Duch nie był dany, ponieważ sam Jezus nie został jeszcze uwielbiony”, pozostawali rozdwojeni i pytali jedni drugich - Czy Mesjasz miał przyjść z Galilei, czy z miasta Betlejem? (Nauka o wodzie żywej i niedowiarstwie Żydów)

I na zakończenie rekolekcji, niedziela 7 kwietnia, fragment o Jezusie i jawnogrzesznicy mówiący o wielkim miłosierdziu Bożym: „Niewiasto, gdzież oni są? Nikt cię więc nie potępił? A ona odrzekła: Nikt Panie! Tedy rzekł do niej Jezus: I Ja również nie potępiam cię. Idź i od tej chwili już nie grzesz!”. (Jezus i jawnogrzesznica)

Jesteśmy po sakramencie pokuty, otrzymaliśmy rozgrzeszenie tak jak jawnogrzesznica, usłyszeliśmy słowa o odpuszczeniu grzechów, ale czy przyjęliśmy słowa „idź i od tej chwili już nie grzesz ”?

Wysłuchaliśmy świadectw ks. Igora z jego duszpasterskiego posługiwania z miejsc, gdzie kościołów niewiele, gdzie ludzie wychowani bez wiary i potrzeby modlitwy, a jednak otwarci na słowo Boże, stąd i nawrócenia, spowiedzi pod koniec życia, sakramentalne związki małżeńskie, chrzty, przebaczenia i zmiana życia. W tym wszystkim, zakończył rekolekcjonista, widać działanie łaski Bożej i wielką siłę modlitwy. Otwierajmy się więc na działanie łaski Bożej, zaufajmy Bogu i pozwólmy się Mu prowadzić.