W kazaniu, które w 30. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego wygłosił ks. prał. Jan Sopicki, pełno było odniesień do wydarzeń, których świadkami było wielu ludzi z tej świątyni. Na początku homilii emerytowany proboszcz parafii Opatrzności Bożej, osobę bł. ks. Jerzego Popiełuszki porównał do postaci św. Jana Chrzciciela. - Obaj nie szli na żadne układy ze złem tego świata i za to spotkała ich okrutna śmierć - skonstatował kaznodzieja.
- Ludzie, którzy są odpowiedzialni za stan wojenny, wciąż pozostają nie osądzeni. A przecież sprawiedliwość domaga się, aby zło nazywać złem, aby ci, którzy stali się jego ofiarami, mieli prawo do godziwego zadośćuczynienia - przypomniał ks. Jan Sopicki.
W dalszej części homilii, dla lepszego zobrazowania regionalnej odsłony tej narodowej tragedii, Ksiądz Prałat nie omieszkał przytoczyć wspomnień śp. ks. Józefa Sanaka, gospodarza kościoła w Białej z tego okresu.
„To była dla mnie kolejna nieprzespana noc. O tym, że dzieje się coś strasznego zawiadomili mnie ludzie. Od północy przychodzili z płaczem, że zabrali ojca, męża, brata czy syna. Jeszcze w nocy poszedłem na komendę milicji. Do środka mnie nie wpuszczono. Wszędzie było mnóstwo mundurowych i tajniaków. Pod komendą stały samochody ciężarowe, a z ich środka słychać było okrzyki, wołania naszych chłopców. Było biało, bo w nocy spadł śnieg. Od pierwszej Mszy św., a było to niedziela, do ostatniej mówiłem ludziom, że to Pan Bóg otulił naszą ziemię śnieżnym obrusem, aby była widoczna każda kropla niewinnie przelanej krwi. By nikt nie mógł jej ukryć” - czytał homileta.
Kolejny solidarnościowy akcent pojawił się na Mszy św., podczas modlitwy wiernych, gdy wstawiano się u Pana Boga za zmarłymi członkami związku, którzy stracili swe życie w trakcie trwania stanu wojennego.
Na koniec Eucharystii poproszono o zabranie głosu Marcina Tyrnę, przewodniczącego podbeskidzkich struktur NSZZ „Solidarność” i znanego działacza politycznego, Zbigniewa Romaszewskiego.
- Chyba najwyższy czas postawić sobie pytanie, co straciliśmy przez stan wojenny? Na pewno straciliśmy poległych, na pewno zyskaliśmy męczenników, ale jaki jest dla naszego dnia dzisiejszego rezultat stanu wojennego. Ja patrzę na Solidarność z perspektywy Mszy św. odprawionej przez Jana Pawła II na placu Zwycięstwa. „Niech zstąpi Duch Twój i odmieni oblicze tej ziemi” - powiedział wtedy Papież.
Aresztowano mnie w czasie strajków sierpniowych w PRL-u, a zwolniono 1 września. Ja się obudziłem w zupełnie innej Polsce. I to był chyba ten największy cud Jana Pawła II. Ten Duch zstąpił! Na czym on polegał? Przede wszystkim na ludzkiej życzliwości. Ta życzliwość polegała na tym, że ludzie byli do siebie uśmiechnięci, czuli się wolni i tworzyli jedną wielką wspólnotę. Nastąpił stan wojenny i cóż. Nasz honor, nasza historia, która wszystkim była bliska, pozwoliła doprowadzić do tego, że zapoczątkowaliśmy upadek komunizmu. Komunizm upadł, odzyskaliśmy niepodległe państwo, ale nie udało się nam odbudować jednego. Tej solidarności przez małe „s”, tej solidarności, którą widziałem, kiedy wyszedłem z więzienia. Nie potrafiliśmy odbudować tego uśmiechu, tej życzliwości, tego zaufania. To chyba jedna z największych strat, jakie ponieśliśmy przez stan wojenny. Zastąpiliśmy solidarność, zastąpiliśmy współpracę, bezwzględną konkurencją. Teraz ludzie nie są już naszymi współtowarzyszami, współpracownikami. Nie działają bezinteresownie w interesie dobra wspólnego. To straciliśmy - mówił Zbigniew Romaszewski.
Po zakończeniu Mszy św. wierni i działacze NSZZ „Solidarność” przeszli pod wmurowaną w zewnętrzną ścianę świątyni tablicę pamiątkową, poświęconą członkom związku, których prześladowano i internowano, od czasów stanu wojennego aż do upadku komunizmu. Po krótkiej modlitwie za zmarłych związkowców złożono pod nią wiązanki kwiatów.